Νίσυρος ‘16

Σ΄ εκείνο το μικρό το μπαλκονάκι

Ζήσαμε το πιο μεγάλο καλοκαίρι.

 

Κύμα το κύμα

το δέρμα μας έπαιρνε το χρώμα

των ερωτοχτυπημένων βράχων

των έφηβων περιβολιών

ή του σοφού πηγαδιού στη μέση της πλατείας.

 

Όταν φτάσαμε πια

στον κρατήρα  του ηφαιστείου

θα ‘πρεπε να το περιμένουμε.

λίγο καιρό μετά

τίποτα δεν θα σωζόταν

από την  λάβα μας.